چگونه از سرقت علمی اجتناب کنیم؟
با توجه به اینکه ژورنال‌های بسیاری به ابزارهای تشخیص سرقت علمی مجهز شده‌اند، چگونه از سرقت علمی اجتناب کنیم؟ و احتمال انتشار مقاله را افزایش دهیم؟ در اینجا قصد داریم نکاتی برای نحوه اجتناب از سرقت علمی هنگام نگارش مقاله و سایر اسناد علمی ارایه کنیم. با وب سایت چاپ مقاله اوج دانش همراه باشید.
چگونه از سرقت علمی اجتناب کنیم؟
پیش از این، در مطالب گذشته، اشکال متنوع سرقت علمی را تعریف و درباره پیامدهای منفی آن بحث کردیم. در واقع، گزارش شده است که ۱۰ درصد از مقاله‌های ری‌ترکت‌شده (Retracted Paper) به دلیل سرقت ایده‌های دیگران و ۱۴ درصد آنها به دلیل اینکه قبلاً در جایی چاپ شده‌اند (duplicate publication) رد می‌شوند. از این رو، هم مورد اول (که شناخته‌شده‌تر است) و هم مورد دوم (که کمتر شناخته‌شده است) در نشر آکادمیک مهم قلمداد می‌شوند.
دسترسی آسان‌تر به مقاله‌های پژوهشی به لطف دسترسی به اینترنت، استفاده آسان از قابلیت کپی و پیست، و فشار فزاینده برای انتشار پشت سر هم مقاله‌ها در ژورنال‌های دارای ایمپکت بالا به منظور ارتقای جایگاه حرفه‌ای و دریافت کمک مالی، از جمله مواردی هستند که افراد را به سرقت علمی وا می‌دارند.
با این حال، سرقت ایده‌ها بیشتر از هر زمان دیگری قابل تشخیص است، زیرا آگاهی فضای آکادمیک در این زمینه بالا رفته است. داوران همتا، که با ادبیات آکادمیک آشنایی دارند، داده‌ها و جمله‌های منتشرشده در آثار گذشته را به راحتی تشخیص می‌دهند و ژورنال را در جریان می‌گذارند. تفاوت در شیوه نگارش و روانی متن در یک مقاله مشابه و یا گنجاندن ایده‌های نامرتبط در مقاله می‌تواند تردید داوران را برانگیزد. علاوه بر این، بسیاری از ژورنال‌های آکادمیک به ابزارهای تشخیص سرقت مجهز شده‌اند. با کمک ابزارهایی مانند CrossCheck مقاله‌های سابمیت‌شده را با دیتابیس مقاله‌های چاپ‌شده تطبیق می‌دهند.
چگونه از سرقت علمی اجتناب کنیم؟ و احتمال انتشار مقاله را افزایش دهیم؟
گام اول
زمانی که پیشینه تحقیق (literature review) را می‌نویسید، تمام منابع را با دقت ثبت کنید. نرم‌افزارهای ارجاع‌دهی، مانند Zotero و EndNote در این مسیر کمک زیادی به شما می‌دهند.
گام دوم
برای اجتناب از کپی‌برداری، به طور مستقیم به منبع ارجاع ندهید. از منابع مختلف استفاده کنید تا از تنوع محتوا مطمئن شوید. به ارجاعات توجه بیشتری کنید.
– چه زمانی به منابع ارجاع دهید؟
۱- اشاره لفظ‌به‌لفظ به ایده‌های سایر پژوهشگران.
اگر متنی را به‌طور لفظ به لفظ در مقاله‌تان استفاده می‌کنید، باید آن را میان علامت کوتیشن بگنجانید، حتی اگر یک عبارت دو کلمه‌ای باشد. تنها چیزهایی را نقل قول کنید که برای استدلال‌های‌تان ضروری‌اند. تنها زمانی که پارافریز کردن جمله‌های سایر پژوهشگران مشکل است جملات آنها را مستقیماً نقل قول کنید.
۲- هنگامی که ایده‌ها، استدلال‌ها، یا سایر اطلاعات را پارافریز می‌کنید.
در این حالت، با استفاده از ارجاع‌دهی صحیح ایده‌های دیگران را از ایده‌های خودتان متمایز کنید. تنها به اطلاعاتی اشاره کنید که با مقاله‌تان همخوانی دارند.
۳- هنگامی که به مقاله‌های منتشرشده گذشته‌تان اشاره می‌کنید.
۴- هنگامی که جدول‌ها، تصاویر، و اشکال مقاله‌های سایر پژوهشگران را اقتباس یا دوباره‌نویسی کنید.
– چه زمانی به منابع ارجاع ندهید؟
زمانی که جزئیات پژوهش‌تان را برای اولین بار بیان می‌کنید.
زمانی که به دانش عمومی اشاره می‌کنید، که اطلاعات مرتبط با آن در متن‌های مرجع در دسترس است یا حداقل پنج منبع بدون ارجاع‌دهی به آن اشاره کرده باشند، برای مثال تاریخِ رویدادهای تاریخی یا روش‌های کتاب‌خانه‌ای پراستفاده. با این حال، اگر مفهومی در حوزه‌ای خاص پراستفاده باشد، به معنای این نیست که دانش عمومی است. اگر درباره عمومیت اطلاعات مورد نظر شک دارید، از ارجاع‌دهی استفاده کنید.
گام سوم
پس از پایان نگارش، مقاله و فهرست مراجع را مرور کنید تا مطمئن شوید تمام منابع ارجاع‌دهی شده‌اند. همچنین، با ابزارهایی مانند Turnitin یا iThenticate مقاله را بررسی کنید تا از سرقت علمی غیرعمد پیشگیری شود.
برای استفاده از خدمت ما در پذیرش مقاله و سپس چاپ مقاله در مجلات معتبر کافی است با ایمیل، شماره تماس یا آدرس موسسه پژوهشی اوج دانش در تلگرام ارتباط برقرار کنید.
دیدگاه خود را ثبت کنید